Najskuteczniejszą metodą leczenia rozpoznanego i zlokalizowanego GIST jest leczenie operacyjne. Celem operacji jest całkowite usunięcie guza i ta metoda jest skuteczna w ponad 50% przypadków. W zależności od stopnia agresywności guza, który może być oceniony po operacji, onkolog prowadzący określa częstość badań kontrolnych i w przypadku nawrotu choroby decyduje o terapii farmakologicznej. W większości krajów europejskich w przypadku dużego ryzyka nawrotu po resekcji guza pierwotnego (bez przerzutów), chory otrzymuje tzw. leczenie adjuwantowe imatynibem przez okres trzech lat. Od 2014 roku to leczenie dostępne jest również w Polsce.
Leczenie GIST z przerzutami
Są przypadki, kiedy choroba ujawnia się już po przerzutach. W tej sytuacji podstawowym leczeniem rozsianego lub nieoperacyjnego GIST jest leczenie farmakologiczne:
- imatynibem (Glivec) – lek pierwszego rzutu
- sunitynibem (Sutent) – lek drugiego rzutu
- sorafenibem (Nexavar) – lek trzeciego rzutu
GIST a Neurofibromatoza Typu 1 (choroba von Recklinghausena)
Bardzo rzadko GIST-y rozwijają się wskutek nabytych predyspozycji.
Przykładem takiej przypadłości jest wyjątkowy rzadki rodzaj GIST-u rodzinnego (gdy w jednej rodzinie diagnozuje się wiele przypadków zachorowań), nazywany Neurofibromatozą Typu 1 lub chorobą von Recklinghausena. Za rozwój tej choroby odpowiada mutacja w genie NF1. Opisano w świecie tylko kilka takich przypadków. W zdecydowanej większości zachorowań na GIST, na razie, po prostu nie znamy przyczyn rozwoju tej choroby.
Leczenie zaawansowanych (nieresekcyjnych i/lub przerzutowych) GIST